İÇİNDEN GELDİĞİ GİBİ

Çok yakın zamanda -geçen cumartesi- babamın ananesini kaybettik. Ananenin yaşı yüz yaşına yakındı. Tabi o zamanlarda nüfusa kayıt olayları biraz geç olunca tam bir yaş söyleyemiyoruz. Allah rahmet eylesin iyi kadındı. Benim dikkatimi ise şu çekti; 'Her ölüm erken ölümdür' diyor ya şair aynen o durum. Yani ölünce yaş kaç olursa olsun her zaman yapılacak bir şeyler, tamamlanmayı bekleyen işler bırakırız ardımızda. Ve hangimiz ne kadar süremiz kaldığını bilmiyoruz, bilmediğimiz gibi bomboş yaşamaktan da vazgeçmiyoruz. Hani bir kaç yazı öncesinde 'ölmeden önce yapılacaklar listesi' hazırlayın demiştim ya, işte eğer hazırlamadıysanız bir zahmet elinizi çabuk tutun ve bir an önce uygulamaya başlayın. Benim bu yazıda asıl değinmek istediğim konu ise pişmanlıklarımız...

Yapsaydım, söyleseydim, gitseydim... diye kurduğumuz şart kipli cümleler ve bir de en kötüsü 'keşke' ile kurulan cümleler. 'Keşke' sanki artık istesekte yapılamayacak şeyler için kullanılan bir kelime yani bir arkadaşınızı üzdünüz ve özür dilemeniz gerekiyorken o arkadaşınızın ölmüş olması gibi imkansız durumlar. Böyle bir durum hariç hiçbir şey için geç olmamalı. O sebepten siz yinede bir adım atmadan önce biraz daha ilerisini düşünün ve pişman olur muyum? diye kendinize sorun. Ama aklınızda eğer şart kipli cümleler varsa yapın gitsin. En azından denedim dersiniz. Hayat aslında fazla düşünecek kadar kısa ve bunu benim gibi fazla düşünmekten kafatasından dumanlar çıkan birisi söylüyor. Söylüyorum çünkü bende kendim için bazı değişiklikler yapıyorum biraz daha serbest bırakmaya, akışta yaşamaya çalışıyorum. Umuyor ve inanıyorum ki başaracağım.

Ve sevgili okuyucu affetmeyi bilin, kendinize öğretin. Affetmek sizi hafifletecek harika hissettirecek, içinizde kalbinizi hasta edecek duygular barındırmamaya çalışın. Affetmekle sizi pişman edecek duyguların önüne geçeceksiniz. Suratınızda güzel, huzurlu bir gülümseme ile bu dünyadan ayrılmanız dileğiyle...

Bir tavsiye: Multitap/Demet Evgar- Bu Şarkıyı Dinliyorsan