NEFES

Anlaşılmadığını düşünmek ne kadar üzücü bir şeydir sevgili okuyucu bunu hiç hissettiniz mi? Bir insanla mutlu olmak için önce onu anlamanız gerekir onu anlamıyorsanız zaten mutlu değilsinizdir. Sizi anlamayan biriyle bir ilişki sürdürmeye kalkmayın sonunda o gülen siz üzülen taraf olmuş olacaksınız. Bu anlayışsızlık genelde şu şekilde ortaya çıkacaktır. Hayatta sevmediğim cümlelerin başında ‘ama ben senin iyiliğini düşünüyorum’lu cümle gelir. Yani arkadaşım bırak ben kendi iyiliğimi düşüneyim, hatta kendi zararıma bir şey yapıyorsam eğer onu da bırak kendi dersimi kendim alayım, öğretimi yaşayayım. Ama bu müdahaleci, ben istiyorumlu rahatsız edici tavır insanı çileden çıkarmaya yetiyor. Aslında gözle tam bir şey görmüyorsunuzdur ama içeriden bir rahatsız his vardır ki bir türlü gitmez. Nasıl çözüme kavuşur sevgili okuyucu emin olun bilmiyorum, özellikle karşı taraf size hiçbir şekilde yardımcı olmuyorsa ama bu şekilde devam etmenin sinir bozucu olduğunu biliyorum. Evet iletişim kurmak, kurmaya çalışmak eğer karşıdaki insan empati kurmayı reddediyorsa çok zorluyor. Bazen sadece nefes almak istersin, görünmez bir poşetin içinde oksijen seviyesinin gittikçe düştüğünü hissedersin hani, işte yerinde bir teşbih. Aşırılıkla normallik arasındaki o ince çizgide yürüyebilmeniz ve sabır dileklerimle...

Bir Tavsiye: Şebnem Ferah-Nefessiz Kaldım

Bir Tavsiye: Oğuzhan Uğur-Mağlubiyet