Bir süredir yaşadığım kronik
depresif halimden uzaklaşma kararı almış bulunmaktayım sevgili okuyucu.
Sebebini bildiğim ama bilmezlikten geldiğim içimden gülmek eyleminin gelmediği somurtkan
bir haldeyim. Hiçbir şey beni mutlu etmiyor sanki gülmeyi unutmuş gibiyim
yüzümde sadece ufak bir tebessüm oluşuyor ve bununla sınırlı kalıyor ama
biliyorsunuz ki bir şeyin ne kadar devam edip etmeyeceği yine kişinin
kendisinde bitiyor. Aslında evet zor biliyorum ama bir yerden sonra kendinizi
tekrar ayağa kaldırmanız gerekiyor. Çünkü bazen kendi elinizden kendiniz tutmak
zorunda bırakılıyorsunuz, yardım ellerini görmenize rağmen. Bunlarla birlikte
kendime 'deli kızım uyan' dedim ve listeme tekrar baktım, yapılacak çok fazla
şey varken kendimi bırakmamalıydım ve yeniden başladım. Her seferinde Dumbledore'un
sadık Anka kuşu Fawkes gibi yeniden doğmak gerekiyor bazen. Ve zaman diyorum.
Neyi beklediğimi bilerek ama merak içinde bekliyorum, sanıyorum sabır en
sonunda imkansız diye düşündüğüm her şeyi tersine çevirecektir ki imkansız
sadece bizim gibi fanilerin kullanacağı aciz bir kelimedir. Hiç şüphesiz 'O'nun
için imkansız diye bir şey yoktur.
Siz de ne yaşarsanız yaşayın,
kendinizi, hayallerinizi bırakmayın. Her zaman yapılacak bir şeyler vardır.
Meşgul olmayı, faydalı işler yapmayı asla bırakmayın. Her şeyin hayırlı ve iyi
olanıyla karşılaşmanız dileğimle, iyi haftalar.
Bir Tavsiye: Şebnem Ferah- Deli
Kızım Uyan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder