KADER

‘Kader’, sıcak bir günde İstanbul’un kenar bir mahallesinde başlayan film, soğuk bir Kars gecesinde noktalanıyor. Zeki Demirkubuz’un filmlerinin genelinde olan herkesin kaybeden olma hikayesi bu filmde de kendini gösteriyor. Mahallenin, mekanların karamsarlığı, insanların iç dünyasının karanlığı ve umutsuzluğu, karakterlerin tüm susmaları size onların iç seslerini duyurup, duygularını hissettiriyor. Bekir’in umutsuzca Uğur’a olan hislerinin aşırılığı ve bu uğurda ne iş ne eş, aile, çocuk hiçbir şeyi gözünün görmemesi bir yanda, Uğur’un Zagor’u sevdiğini ve ısrarla peşinden gittiğini bilerek, karşılık beklemeden sadece onun yanında olma pahasına tüm bencilliklerden ayrışmış sevgisi bir yanda filmi seyrederken insanı ikilemlerden ikilemlere sürüklüyor. Bekir filmin bir sahnesinde Uğur’un dükkana geldiği günden bahsederken; “görünce önce tanıyamadım. Anlayınca içim cız etti”. “cız etti de ne?”. “tornavida yemiş gibi oldu…”.

Ruh halinizin çok kötü durumda olmadığı bir zamanda seyrediniz çünkü filmi seyredince zaten bir miktar çökme yaşıyorsunuz. İyi hafta dileklerimle…

Bir Tavsiye: Yeşim Salkım-Deli Mavi