ÜŞENGEÇGİLLERDENMİSİNİZ?

Bir çocuğu dünyaya getirmek önemli bir meseledir. Ama asıl mesele onu nasıl yetiştirdiğimizdir. Eğer bu kısmı ortalama üstü bir başarıyla tamamlamışsak yani güven aşılanmış, sorumluluk alma bilinci gelişmiş, mutlu bir çocuk yetiştirmişsek ileride çok sıkıntılı bir durumla karşılaşmama ihtimalimiz muhtemel. Eğer bu evreyi alelade olarak geçirmişsek yani aile vermesi gereken şeyleri ucundan göstermişse ileride olumsuz ruh haliyle karşılaşma oranımız daha yüksek. Peki, hevesimiz çabuk kırılıyorsa, devamlı bıkkınsak, yaşadığımızı hissetmemiş arada dönüp yirmi beş yıl nasıl geçti yahu! Gibi cümleler kuruyorsak ne yapmalıyız?

İlk önce elimize bir kalem, önümüze de bir kâğıt alıp şimdiye kadar yapmak isteyip bir şekilde engellenmiş projeleri yazıyoruz. Neden engellendiğini ve kimin engellediğini, burada engelleyen illa A kişisi ya da B kişisi değil sizin üşengeçliğiniz, hevessizliğiniz veya inançsızlığınızda olabilir. Kendinize dürüst olun sebebi her neyse o yaptığınız alışkanlık olmuş, sizin içinize işlemiş durumu ortadan kaldırabilirsiniz. Bunun içinde sorumluluğun size olduğunu kabul edin başka olayları, kişileri suçlamayın. Olağan bakın olaylara, olabilir kendinizi engellemiş olabilirsiniz bunu söylemek taşları yerinden oynatacaktır. Kendinize ulaşmak için atılmış her adım mutlu olmayı, yaşadığını hissetmeyi de beraberinde getirecektir.

Yaşamak dediğimiz şey anlardan ibarettir. O anı kaçırdığımızda tekrar yaşamak için fırsatımız olmayabilir. Bunun farkıyla ve güzel anlarla yaşadığınızı hissederek kalın…