İlk günden daha yabancı olmak diye bir şey var. Hani hayatta
her şey oluyor deriz ya hep, hayat şöyle hayat böyle ne kadar ilginç hiç tahmin
etmediğimiz şeyler vesaire… bir insanla ilk tanıştığınızda iki yabancısınızdır.
Birlikte vakit geçirdikçe tanırsınız, tanıdıkça seversiniz ama sonra bir şey
olur ya da olması gerekir yollar ayrılır. Zaman geçtikçe silikleşir,
yaşanmışlıklar hatıra olur, kişiler değişir, sende değişmişsindir onunla da
konuşsan aynı değildir. İşte o noktada ilk günden daha yabancısınızdır. Hayata
karşılaşmalara, yeni yollar keşfetmeye açık bazen vazgeçtiğiniz şeyler daha
başka vesileler oluşturur, önünüze yeni bahçeler açar. O yüzden umudumuzu
kaybetmemeliyiz. Mevlana’ya ait olan şiirle yazımı bitirmek istiyorum.
İyi hafta sonları
Allah der ki;
Kimi benden çok seversen onu senden alırım.
Ve ekler;
Onsuz yaşayamam deme, seni onsuz da yaşatırım.
Ve mevsim geçer, gölge verev ağaçların dalları kurur,
Sabrın taşar,
Canından saydığın yar bile bir gün el olur.
Aklın şaşar, dostun düşmana dönüşür.
Düşman kalkar dostun olur.
Öyle garip bir dünya,
Olmaz dediğin ne varsa olur.
Düşmem dersin düşersin.
Şaşmam dersin şaşarsın.
En garibi de budur ya;
Öldüm der durur yine de yaşarsın…
Bir Tavsiye: Belki Zamanla-Kaan
Karahan& Cenk Eşgin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder