Hafta içinde Proje Döngüsü
Yönetimi eğitimi aldık, çoğunluğun akademisyen hocalardan oluştuğu eğitimde
yeni fikirler, güzel beyin fırtınaları oluşturduk. Bende eğitimin iyisi kötüsü
olmaz dedim ve ne öğrenebilirsem, kendime katarsam iyi diye dikkatle hocamızı
dinledim. Aslında bir sorundan yola çıkıp çözüm üretmek adına bir proje
oluşturmak üzerine kurulan sistemi daha bireysel düşünebilir miyiz diye düşünmeye
başladım bende. Ve olabileceği kanaatine vardım. Yani işin özü şu; gün içinde
yaşadığınız bir sorunu düşünüp ne olmasını istediğimize karar versek ve bizim
bu amaca gitmemizi engelleyen şeyin ne olduğunu 'neden?' diye kendimize sorular
sorarak bir cevaba ulaşsak fikri. Bence
bir denemek lazım, tabii ki herkesin kişisel problemleri yine kişisel yani 'tüm
genellemeler yanlıştır, bu da dahil' mottosunda olduğu gibi bende çözüm olan
şey sizde olmayabilir o sebeple durumu daha içsel daha bireysel ve yaşanılan
şarta göre düşünmek gerekiyor. Ben cümlelerimi genelde konuşuyor gibi
kurduğumdan biraz karışık gelebilir ama bence özünü anladınız.:)
Bugün tramvayda giderken kulağımda
Dido-Paris çalıyordu, bir sakinledim, bir daldım sanki harbiden Paris'teymiş
gibi hissettim. O yüzden bu Cumartesi şarkısı olsun.
Ve son olarak hepinize huzurla
taşıdığınız bir kalp, bir üzüntü yaşadığınızda suçlamadan affettiğiniz bir
vicdan rahatlığı, dalıp gitmediğiniz, gözleriniz buğulanmadan hatırladığınız
güzel anılar diliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder