ANLAMAK ÇÖZMEYE YETMEZ

Bugün şunu tam anlamıyla fark ettim ki ben baya yaşlıyım. Böyle yazınca komik oluyor hatta şu anda yazarken gülüyorum ama gerçekten yaşıtlarıma göre veya daha genç dimağlara göre yaşlanmış gibiyim. Bu düşüncenin ben yoruldum hayat gelme üstüme gibi anlayışla ilgisi yok yalnız. Yetiştirilmenin verdiği bir şey desem o da değil zira kardeşimin benimle hiçbir alakası yok. Muhakkak alınan rol modelle veya annemin düzenli olması ile alakası vardır ama bendeki bağlılık oluşturmak. Onu net anladım. Bazı alışkanlıklar artık oturmuş davranış kalıbı haline gelmiş. Örneğin; bu sabah arkadaşım 'gel kahvaltıyı birlikte yapalım, çay simit filan' diye mesaj attı. Ben ihtimal bile vermedim yani cevabım; 'ben sabah kahvaltı yapmadan evden çıkmam' oldu. Haydaa ne var bir sabahta işte yesen değil mi? Aslında öyle büyük bir problemmiş gibi görünmüyor hatta problem bile denmez ama benim aklıma takıldı. Mesela bir şey bana aitse ve ben onu herhangi bir yere konumlandırdıysam kimse onu oradan almasın, yerinden kıpırdatmasın. Bir de üzerine duygusal bağ kuruyorum o nesneyle, artık bir anlamı varsa o orada dursun, kimse dokunmasın. Sonra o günün planını kafamda yaparım ve eğer planım istemediğim bir şekilde değişmek durumunda kalırsa enerjim anında düşer. 16-30 yaş arası olup bana göre saçma davranışlar yapıldığını görüyorsam etrafta hemen teyze modum açılır ve 'cıkcık'lamaya başlarım. En son kendimi -tanıtım döneminde olup lise sonu gençleriyle çok muhatap olunca- 'bu gençlik nereye gidecek böyle geleceği kimsenin umurunda değil, biz nasıl çalışırdık derslerimize yahu, bizim zamanımızda böyle miydi' diye söylenirken buldum. Güzel derece yapan, iyi yerlere gidecek öğrencilere 'maşallah ülkenin sizin gibi akıllı çocuklara ihtiyacı var' falan dedim. Kitap okumayanlara hala çok kızıyorum. Dert dinliyorum sonra empati yapıp üzülüyorum, kendi derdimmiş gibi çözüm üretmeye çalışıyorum. Çizime, örgüye sardım. Yazım yanlışlarını düzeltiyorum. Emekli öğretmen olsam ancak bu kadar olurdum sanıyorum. Bu durum hem komik geliyor, hem de hiç boş durmadığım için kendimi takdir ediyorum. Bir de özeleştiri yapacak olursam biraz serbest bıraksam daha iyi olacak sanki arada. Varsa tavsiyeniz memnuniyetle dinlerim, genel olarak dinlerim sevgili okuyucu isterseniz siz anlatın. Minnoş teyzenizin her zaman söyleyeceği bir şeyler, vereceği öğütler vardır. :)

Bir not:Şu duruma sadece bir kedi eksik, bilgilerinize.

Bir not daha:Yakın zamanda instagramda şöyle bir paylaşıma denk geldim, aynısını benimde yapmam lazım.