MOSBYLENDİN!

Hepimizin kafasında ütopik bir dünya vardır. Ve o ütopyaya uyan bir insan tipi, doğru ya da yanlış aslında insanları beğenirken biraz o ütopya etrafında düşünürüz. Sadece tip olarak değil, birlikte yapacağımız şeyleri, sevdiği film karakterlerini, okuduğu kitap türlerini, yeteneklerini, ilgi alanlarına kadar detaylandırabiliriz. Tabii detaylar arttıkça o kişiye ulaşma ihtimalimiz de gittikçe azalır. Zaman ilerledikçe ütopyamızdaki o insanı bulmak zorlaşır, hayal kırıklığı artar, umut azalır. Şunu söylemek istiyorum; kimin ne düşündüğü umurunuzda olmasın yani ne arıyorsanız onu aramaya devam edin. Kimi ilgilendirir ki. Ulaşamamış bile olsanız hayalinizden uzak biriyle hem kendiniz mutsuz olursunuz hem de onu mutsuz edersiniz. Evet bazen yanlış insanları sevebilirsiniz. Çünkü öyle anlar vardır ki o tarafa doğru akıverir içinizden bir şeyler. (bknz: Meyil adresim sensin) En çirkin hali bile size sevimli gelenin yanlış kişi olduğunu düşünüyorsanız; sakin olun, zamana bırakın, başka şeylerle meşgul olun ve geçmesiniz bekleyin. Geçecektir. Kısacası bu gönül işlerini fazla ciddiye almayın. Sizin için en doğru insan en doğru zamanda gelecektir. Gelmezse daha büyük bir şeyden koruyordur yaratıcı sizi buna inanın. Umudunuzu taze tutun ne olacağı hiç belli olmaz. (bknz: Ted Mosby)

Ütopyanızın gerçek olduğu sağlıklı günler dilerim.

Bir Tavsiye: Moral of the Story- Ashe

Bir Not: Bu yazıya koyduğum resim bir Amabie tasviri, bu yaratık efsaneye göre salgın bitiren şans tılsımıymış. Gagası, saçları ve üç bacağı olan hayalet Amabie "bir salgın ortaya çıkarsa, benim bir resmimi çiz ve herkese göster, salgın sona ersin" dermiş. Tanıştığıma memnun oldum Amabie. :)

KORONA GÜNLERİ 2

Ne yapsam ne yapsam

Bir hamak alıp sallansam

Kurtulur muyum bunalımdan

Hamakta sallansam

Ne kadar enteresan!

Bana bir hamak lazım sevgili okuyucu, havalar güzelleştikçe çıkıp yeşillere doğru, denize doğru, dağlara doğru gitme isteği daha yoğun hissediliyor sanki. Aslında zamanında şükretmeyi düşünmediğimiz her şeyin ne kadar kıymetli olduğunu, yaşadığımız sıradan hayatı, düşünmeden eşyalara dokunmanın ne demek olduğunu bilmiyormuşuz. Şu korona günlerini bir an önce atlatmak dileğiyle.

Bir Tavsiye: Kültür ve Turizm Bakanlığı youtube sayfasına eklenen oyunları seyrederek sezonu devam ettirebilirsiniz.

KORONA GÜNLERİ

Dünya üç aydır aktif bir şekilde korona virüsünü etkisi altındayken ülkemizde son iki haftadır vakaların görülmesiyle etki altına girmiş durumdadır. Hepimiz hafif gerginlikle temizliğe, dokunduğumuz yerlere dikkat etmeye başladık. Aslında bir bakıma normalde yapmamız gereken şeylere, başkalarını düşünmeye, temizliğe kısaca medeniyete doğru da bir adım atmamıza vesile oldu bu salgın. Umarım en kısa zamanda biter ve yine temizlikte, düşüncede ulaştığımız seviyeden devam edebiliriz. Bu süreçte bir kısmımız evde ne yapacağını bilemiyor olabilir. Bununla ilgili hayal gücünüzü sonsuz kullanmaya çalışın. Eğer çocuğunuz varsa internette bile arasanız bir sürü faaliyet bulursunuz. Birlikte yap boz yapın, resim yapın, kesin, yapıştırın, dikiş yapın, kitap okuyun, şarkı söyleyin, kurabiye yapın şu zamanınızı dolu dolu değerlendirin. Çünkü akış o kadar hızlı ki durup kendimizi dinlemeye bile vakit bulamıyoruz. Gününüzün bir kısmını mutlaka okumaya ayırın. Kendinizi yazın, içinizi dökün ne istediğinizi ne için veya nasıl yaşadığınızı sorgulayın. Kısacası bu süreci biraz arınma, hafifleme, kendimizi dinleme olarak değerlendirebiliriz. Ben kendi adıma biraz panik durumundayım ama iyi tarafından bakmaya çalışıyorum diyebilirim. Ne kadar başarılı olur bilmiyorum ama şimdilik duyarlı olmak, dikkat etmekten başka da yapabileceğimiz bir şey yok gibi görünüyor. En kısa zamanda eski rutin, sağlıklı günlerimize dönmemiz dileğiyle…

Bir Seyirlik Tavsiye: Julie & Julia

UMUŞ

Bütün iyi kitapların sonunda

Bütün gündüzlerin, bütün gecelerin sonunda

Meltemi senden esen

Soluğu sende olan

Yeni bir başlangıç vardır.

Parmağını sürsen elmaya, rengini anlarsın

Gözünle görsen elmayı, sesini duyarsın

Onu işitsen, yuvarlağı sende kalır

Her başlangıçta yeni bir anlam vardır.

Nedensiz bir çocuk ağlaması bile

Çok sonraki bir gülüşün başlangıcıdır.

Edip Cansever

KIZ GİBİ-2

Bundan iki sene önce 8 Martla ilgili bol isyan içeren bir yazı yazmışım. Yine kadın cinayetleri, yine değersizlik ve erkek cinsinin kendini nimetten sayması üzerine. İki senede ne değişti peki? Sadece isimler ve rakamlar. Şiddet arttı, ölüm, yaralama, pislik arttı en kısa tabirle. Ne kaybediyorsunuz gerçekten bir kadına doğru düzgün davrandığınızda, yani kafanızdaki erkek olma adam olma kıstasınız ne gerçekten merak edilesi daha doğrusu büyük ihtimalle cevabı da hayret edilesi derecede saçma. Yani öyle bir dünya, öyle yanlış bir algı var ki. En olmayacak şımarıklık yapan, eşyaya, altına, eşinin cebine değer veren ergenler ile gerçekten bir şeylerin emekle yapılacağını, ilişkisinde düzgün, doğru ile hareket etmeye çalışan kadınların gördükleri muamele arasındaki uçurumu sadece ben görüyor olamam. Yani hanginize sorsak tabii ki öyle gösteriş meraklısı biriyle görüşmek, sevgili olmak, evlenmek istemiyor ama görüşüyor, sevgili oluyor ve evleniyor. En hayır ben öyle değilim diyen bile şekle takılıyor. Akla, hayata bakışa, okumaya, gelişmeye kıymet vereniniz o kadar az ki hal böyle olunca da siz o pembe selfilerin baş köşesini süsleyen adamlar haline gelirken benim gibi olanlar kalbinin kapısını kapatıyor. Çünkü biliyor ki kafasındaki adam sadece bir ütopyadan ibaret ve yalnızlığın dayanılmaz hafifliği ile gününü bir Burhan Altıntop repliği ile bitiriyor. “yalnızca kendim ve ben, kimseyi istemiyorum”. İlişkilerin böyle şekilci temeller üzerine kurulması, önceliklerimizin çok başka olması da aile kavramını bir hayli sarsmış durumda. Belki 8 Marttan uzaklaştı konu ama aslında her şey bu temel ilişkiler etrafında dönüyor. Çiftler birbirini satın almış gibi davranıyor. Kısıt koyuyor, karışıyor, kişisel sınır bırakmıyor. Olay aşktan çoktan çıkmış oluyor, saygı duymak da lafta kalıyor tabii. Sonra kişiler ufak çaplı bir şok geçiriyor beni değiştirmeye çalışıyor diye çünkü ilişkiye başlarken onlara bakılmadı, esas olan hiçbir şeye bakılmadı, ne nasıl paylaşılır bakılmadı, kısa vadeli hayaller kuruldu ve elde edildi, bitti, geriye ne kaldı? Hiçbir şey. Aa bu arada yukarıda saydığım kısıtlar da psikolojik şiddete giriyor. Biliyorsunuz fiziksel şiddetten daha fazla yapılan şiddet çeşidi kendisi. Netice de bir insanın ruhunu bozarsanız, kendinden geriye pek bir şey kalmıyor. O yüzden şu sosyal medyada gördüğünüz fotoğraf çekerken gülen sonrasında ne yaşadıklarını bilmediğimiz çiftlere, onda şu marka var, buna şunu takmışlar diye kendinizi yarıştığınız insanlara özenmeyin. Siz kendinize özgün olun. Önce kişinin insanlığını sevin, saygı duyun, kabul edin sonra gerisi olur. Hiçbir şey tam olmadığında bile bunlara takılmayıp önemli olanın o insan ile olmak olduğunu düşünüyorsanız doğru yolda, doğru kişi ile birliktesiniz demektir. (bknz:How I Met Your Mother S.2 B.21)

Her neyse ne zaman akşam haberlerini izlesem, daha sinirli oluyorum. Bu yazı da böyle bir zamana denk geldi. Yazınca rahatladım ama 😊 evet ne demiştik iki sene önceki gibi “kız gibi yap sen n’aparsan en iyisini yap sen n’aparsan” her insanın gücü kendi içindedir. Kendinizi küçümsemeyin. Güzel günler görmek dileğiyle…

Bir Tavsiye: Hikayeler Tükendi- Pinhani