BULUT

Son zamanlarda yapmaktan çok keyif aldığım bir tavsiyede bulunacağım bugün sevgili okuyucu. Kendinize hava durumu belirlemek şöyle ki; her sabah gözünüzü açtıktan sonra birazcık durun bekleyin nasıl hissediyorsunuz anlayın sonra bu hissiniz bir hava olsaydı durumu ne olurdu onu düşünün. Örneğin; sabah uyandınız şöyle diğer tarafa döndünüz biraz kırık biraz buruk hissediyorsunuz parçalı bulutlu bir havadasınız, ya da güzel bir uyku uyumuşsunuz bu aralar her şeyde yolunda gidiyor güneşlisiniz, ya da daha kötü berbat günlerden geçiyorsunuz hani ne bahane bulsam da ağlasam gibi sağanak yağışlısınız. Hava durumumuzu tayin ettikten sonra güne başlayabiliriz. Maalesef birçoğumuz bazı mecburiyetler içinde yaşıyoruz yani sabah kendimizi uyandırıp okula, işe gitmek ya da çocuğumuzu götürmek durumundayız. Bu sebeple hava durumumuzu biliyoruz ya onu güneşli hale nasıl getiririz onu düşünmemiz gerekiyor bundan sonra hangi havadaysanız bir iyisine illa içinizde güneşler açacak demiyorum ama kara bulutlar ardından çıkmanız için çabalamanız gerekiyor. Sevdiğiniz bir şarkıyı açın takın kulaklığı biraz yürüyün, gökyüzünü seyredin bulutların güzelliğine hayran olun, derin nefes alın, ne zamandır yapmak isteyip yapamadığınız bir şeyi yapmaya karar verin, yazın hislerinizi, üzüntünüzü, kırgınlıklarınızı, umut ettiklerinizi yırtıp atın sonra, buna benzer şeylerle kendinizi daha hissedeceksiniz. Kendinize neyin iyi geleceğini en iyi siz bilirsiniz. Ayrıca şunu da unutmayın her şey zamanla azalır içinde bulunduğunuz durum zorluk her neyse sonsuza kadar acıtmayacak içinizi şimdi imkansız gibi gelse de bir zaman sonra sizde göreceksiniz. Yaşadığınız her şeyin sizi meydana getirdiğini unutmayın yaşınız kaç olursa olsun. Şimdiden güneşli günler görmeniz dileğiyle…

Bir Tavsiye: Gökhan Türkmen- Ben Unuturum

YEŞİLMİŞİK

Dertler sıkıntılar bir sürü iş. Ama bugün

bayram ama bugün tatil. İnsan kendini güneşin ve yeşilin kollarına bırakmak istiyor. Haydi bugün alalım kitapları, kalemleri yeşile yürüyelim. Güneşi içimize çekelim. Hem ne demiş Orhan Veli,
Beni bu güzel havalar mahvetti,
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum;
Eve ekmekle tuz götürmeyi
Böyle havalarda unuttum;
Şiir yazma hastalığım
Hep böyle havalarda nüksetti;
Beni bu güzel havalar mahvetti.

DEVİR

Hepimizim hayatı dönemlerden oluşur. Bu dönemleri çocukluk, ergenlik, yetişkinlik gibi değil de daha çok yaşadığımız bazı olaylar, hayatımıza giren insanlarla açılan veya kapanan dönemler gibi düşünebiliriz. Bazen çok üzüldüğümüz olaylar neticesinde bir sürü ders çıkarırız, bazen asıl olanı anlarız. Yaşananlar zorlaştıkça içinden çıkma şeklimiz omurgamızı oluşturuyor. Kendimiz kalmayı başararak, edebimizle, saygımızla çıkabiliyorsak ne mutlu, evet bazen yaşanılanlar çok zorlayıcı olabiliyor belki kendimizi kaybediyoruz ama öyle zamanlarda ne hale geldiğimizi bir durup düşünmemiz lazım. Bazen acılarımızı, yaralarımızı zamanın sarmasını beklemeliyiz. Sabrını göstermeliyiz ki ruhumuz tekrar çiçeklensin. Güzel bir hafta geçirmeniz dileğiyle...

SİMSİYAH AN'LAR

Öyle bir ışık ki göz kamaştıran, rengarenk

bir gülme getiriyor sana. Diyorsun ki benim gökkuşağı renklerimi bu kadar parlatanı görmedim. Mutlu oluyorsun. Başta şaşkınlıktan ne yapacağını bilemiyorsun. Sonra her şeye rağmen kopamadığını fark ediyorsun. Sana umut veren bir zombi. Hayal etsen bu kadar olurdu belki. Ki kendini biliyorsun hiçbir zaman her şeyin tam olmadı çünkü. İnanıyorsun ne kadar dilin inkar da etse sapına kadar inanıyorsun, farklı çünkü öyle düşünüyorsun. Sonra bir gece yerine yatırıyorsun, beklerim zaten ama onu zorlamak istemiyorsun içindeki umut da bitmiyor bir şekilde öyle ilginç bir durum. Sonra uyanıyor yüzüne bakıyor ama gözler onun değil. Açıp fotoğraflara bakıyorsun. Aynı gözler değil. Taşlıyor seni sonra üzerine yürüyor. Beni çıkarmayacaktın mezarımdan diyor. Gidecek bir yer bulamıyorum. Yolun sonuna gelmişim. Uzakta bir tahterevalli görüyorum. Bomboş. Her şeyi bırakıp buna üzülüyorum. O ara elleri boğazımı tutmuş. Gözyaşlarım süzülürken uyanıyorum. Yine mi diyorum. Yas siyahı. İnanmış olmanın siyahı. Gökkuşağının üzerine inen siyah bulutlar, Kalenin kapılarına bir kilit daha atar. Yeter dikenin batmasın..
Bir tavsiye: Şebnem Ferah - Herkes Bilsin İstedim

FRAGILE!

Goethe, dünya hassas kalpler için cehennem gibidir demiş. Bunu ne zaman, hangi şartlar altında demiş bilmiyorum ama tahmin yürütmek zor olmasa gerek. Sanırım büyüdükçe hayatın akışı içinde debelenmeye başladıkça fark etmiştir veya fark ediyoruz. Hassas kalpler durağında inecek var demişken. Ben kendi açımdan devamlı; ‘bu davranışı ben düşünebiliyorsam o da düşünebilir ya da şöyle davranmak çok mu zor’, diye düşünürken buluyorum kendimi. Ben insanlara inanmaktan henüz vazgeçmemişim onu anlıyorum umudumu kaybetmeyim diyorum ama aslında en güzeli insanın kendisine bağladığı, kendisinden yana kullandığı umutmuş sevgili okuyucu. İnsanı en çok hedefleri ayakta tutuyor, ertesi güne uyanmak için bir sebep olması gerekiyor yoksa uyku çok tatlı. Sizde hassas bir kalbe sahip olduğunuza inanıyorsanız, onu koruyacak olan yine sizsiniz. Onu kıracak biri varsa da yine sizsiniz. Yani kalbinizi pamuklarla saracak birileri varsa hayatınızda şanlısınız. Eğer yoksa olmaması daha iyidir belki üzülmeyin. Fikirlerinize, bakış açınıza, kalbinize, sevme şeklinize değer veren, sizi önemsediğini hissedebildiğiniz, doğru anlaşıldığınız insanlarla bir arada olmanız dileğiyle.

Bir Tavsiye: Hemen aşağıda, dinleyiniz.

Hayko Cepkin - Ben Gideyim [HD]

Tekrarlara alınası.